LUTY 2010

W piątek /26 lutego 2010/ odbyła się zaplanowana wycieczka do Lublina. Całą ekipą wyruszyliśmy autokarem na spotkanie w Radiu Lublin i lubelskim oddziale TVP.

O godzinie 11.00 pędem ruszyliśmy do siedziby Radia, gdzie czekała na nas dziennikarka Magda Grudniewska. Okazało się, że ma dla nas niespodziankę. Zorganizowała bowiem spotkanie z jedyną w Polsce dwukrotną zdobywczynią nagrody Prix Italia (coś w rodzaju radiowych Oscarów), redaktorką Katarzyną Michalak. Jedna z grup warsztatowych, prasowo-debatowa (A) miała okazję wysłuchać wcześniej jej nagrodzonego reportażu pt.”Modlitwa Zapomnianej”, toteż z zaciekawieniem czekaliśmy na gościa. Kiedy przybyła do sali konferencyjnej, przywitaliśmy ją gromkimi brawami. Pani Katarzyna opowiedziała nam o sobie, trudnych początkach w pracy. Mówiła także o swoim pierwszym zetknięciu z radiem, trudnościach czekających na reporterów, wyjaśniała etyczne zasady wywiadu. Wyjaśniała także, skąd biorą się pomysły na słuchowiska, jak szuka tematów. Monolog dziennikarki wywarł ogromne wrażenie na nas wszystkich. Kuba przyznaje: „Najbardziej zaskoczyła mnie wrażliwość i skromność tej osoby. Każde wypowiedziane przez nią zdanie wypływało prosto z serca, co bardzo uwiarygodniało jej wypowiedzi. Świadczy to też o wielkim emocjonalnym związaniu z zawodem.” Karolina uważa, że „Przez to podejście złamała stereotyp typowej dziennikarki, który zawsze gdzieś w nas siedział – że nie powinna związywać się emocjonalnie z osobami, z którymi pracuje.”. Na pewno można powiedzieć, że Pani Katarzyna jest niesamowicie miłą, otwartą na świat osobą, widać, że traktuje swój zawód jak niekończącą się przygodę.

Następnie zwiedziliśmy siedzibę Radia, byliśmy w dziale aktualności oraz w studio, gdzie mogliśmy sprawdzić się w roli prezenterów i posłuchać zmontowanych wypowiedzi nagranych na warsztatach grupy A. mieliśmy jednak stosunkowo mało czasu, ponieważ spieszyliśmy się na wizytę w telewizji.

Kiedy dotarliśmy, podzielono nas na dwie grupy. Pan Edzio, prowadzący tę, do której mnie przydzielono, oprowadził nas najpierw po reżyserce. Mieliśmy także okazję zobaczyć studio i dekoracje do teleturnieju „Jeden z Dziesięciu” czy programu dla dzieci „Jedynkowe Przedszkole”, obejrzeć redakcję „Panoramy”, a nawet sprawdzić się w roli prezentera. Wizyta bardzo się podobała, co potwierdza opinia Agaty: „Strasznie przypadła mi do gustu reżyserka. Praca w niej, zmiana oświetlenia w studiach, obsługiwanie tych wszystkich fajnych guzików.”

O godzinie 14.30 mieliśmy już czas wolny. Ludzie rozbiegli się po mieście, niektórzy żeby coś zjeść, niektórzy by robić materiały do filmu na warsztaty.

Po dwuipółgodzinnej przerwie spotkaliśmy się pod autokarem, aby wrócić na wyczekaną kolację do Nasutowa.

Podsumowując: wyprawa była bardzo udana, wiele się nauczyliśmy, spędziliśmy miło czas i przede wszystkim zintegrowaliśmy się najbardziej jak to było możliwe.